προπνιγείον

τό, Α

(στις ρωμαϊκές θέρμες) χώρος που βρισκόταν πριν από το υπόκαυστο ή πυριατήριο, ήταν λιγότερο θερμό από αυτό και στο οποίο εισέρχονταν όσοι είχαν κάνει ψυχρό λουτρό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + πνίγω + κατάλ. -εῖον].